Deze internationale wedstrijdklasse bestaat officieel sinds 1993. Het eerste Europees Kampioenschap werd georganiseerd in 1997 in Poprad/Slowakije en sinds 1998 vinden ieder jaar Europese of Wereldkampioenschappen plaats.
Het doel van F3J vliegen is om met een radiografisch bestuurbaar modelzweefvliegtuig, na de hoogtestart een zo lang mogelijke vlucht binnen de werktijd van 10 minuten te bereiken.
Aan het eind van de vlucht moet het vliegtuig zo dicht mogelijk bij een van te voren bepaald doel geland zijn.
De start wordt met behulp van een 150 meter lang nylonlijn uitgevoerd. Om het model op te laten stijgen, wordt een lier gebruikt (op WK niveau kan nog gebruik gemaakt worden van oplopers) en het vliegtuig bereikt afhankelijk van de wind een hoogte tussen de 160 en 250 meter.
Om de gewenste vluchtduur van bijna 10 minuten te bereiken moet de piloot op zoek naar gebieden waar door de zon verwarmde lucht opstijgt, dat noemen we thermiek.
De gebruikte wedstrijdmodellen hebben een spanwijdte van ongeveer 3 tot 4 meter en wegen tussen de 1,6 en 2,5 kg. De modellen kunnen zijn gebouwd van hout (komt nog weinig voor) of composiet materiaal zoals koolstof of glasvezel.
Er wordt tegenwoordig bijna uitsluitend gebruik gemaakt van GFK (met glasvezel versterkt Epoxyhars) waarbij men vaak koolstof en kevlar vezels gebruikt voor versterking van de belangrijke delen of er wordt uitsluitend koolstof gebruikt. Deze constructietechnieken worden ook gebruikt bij de mandragende zweefvliegtuigen en bijvoorbeeld in de autoracerij. Bij constructies waar het aankomt op de hoogste stevigheid bij het laagste gewicht worden deze technieken vaak gebruikt.
Belangrijker dan de constructie van het vliegtuig en de goede vliegeigenschappen hiervan is de vaardigheid van de modelvlieger zelf. Deze moet een goede inschatting maken van het weer en de thermiekverhoudingen, ook is een goede vliegervaring met het ingezette model erg belangrijk.
Hierbij een filmpje als voorbeeld, klik op de link: YouTube impressie F3J vliegen.