Model-zweef-vliegen

Hoeveel hobbyisten in Nederland vliegen met een radio bestuurd model, wat gebouwd is om mee te zweven, is eigenlijk niet bekend. De leden, die meedoen aan wedstrijden, verdelen we in groepen, afhankelijk van de manier van starten: met of zonder motor, met lier, rubber, of gooien…… en die leden kennen we aan de hand van wedstrijduitslagen. Elk jaar wordt per groep, per klasse, een overzicht gemaakt van dat wedstrijdseizoen. Het aantal deelnemers in de verschillende klassen verandert elk jaar, soms tot schrikbarende lage getallen, en over dat fenomeen verbaas ik me wel. Covid heeft onze sport geen goed gedaan, het samenkomen op een club of veld was een paar jaar een issue, maar daarnaast zien we een terugval die toch wel opvallend is.
F3RES is de enige groep die groeit, F3F (hellingvliegen) blijft redelijk constant, F3B nu ook, maar het zijn er maar weinig die nog aan (internationale) wedstrijden deel nemen. Die groep is te klein om nog nationale kampioenschappen te organiseren.
De F3J groep wordt steeds kleiner, nationaal en internationaal. Er was een tijd dat de internationale “Holland Glide F3J” 130 deelnemers telde, dit jaar is de wedstrijd afgelast omdat er 12 deelnemers ingeschreven hadden….

Een analyse opstellen waarom dit gebeurt is te doen, maar het heeft in feite weinig zin. Wat zin heeft is om te bezien of we modelvliegers geïnteresseerd krijgen. We willen dit voorjaar proberen een aantal clinics te organiseren waarbij we iedereen uitnodigen die vliegt met een zwever, groter dan 2 meter spanwijdte. De manier van starten is op die dagen je eigen keuze, we zorgen voor lieren, rubbers en één of meerdere looplijnen.

Oorspronkelijk was F3J een sport waarbij het model opgetrokken werd bij de start door 2 lopers die met behulp van een lijn van 150 meter, een grondanker en een katrol. Al jaren geleden zijn we in Nederland overgestapt op lieren omdat we te weinig deelnemers hadden om de modellen nog op te trekken, de groep vergrijsde…. De modellen veranderden ook door de jaren heen. Tijdens de periode van het optrekken, waren de modellen zo rond de 3 meter, stevig om de spierkracht van de lopers te kunnen weerstaan.

Foto: Toine Mertens.

Er werd geëxperimenteerd met snelle wendbare modellen om de thermiek te kunnen vinden, of echte floaters die 10 minuten met een heel lage daalsnelheid de werktijd konden uitvliegen.
De bouwtechniek van de modellen verbeterde daarna enorm, betere materialen, verbeterde constructies, aangepaste profielen, noem het maar op, de spanwijdte werd beduidend groter, en de prijs ging drastisch omhoog.
In deze alinea wordt een deel van het probleem “deelname aan” toch geanalyseerd, iets wat ik eigenlijk niet wilde doen. Mijn opzet met dit artikel is om die mensen te bereiken die met een zweefmodel, groter dan 2 meter willen vliegen, en eventueel willen deelnemen aan wedstrijden. We zijn op zoek naar de drempels die voor de deelnemers gelden, is het de startmethode? Dan kijken we om ons heen en zien dat er b.v. in Duitsland een vrij grote groep van een 30 man, wedstrijden vliegt met behulp van een zgn. schietsnoer, (een anker, een rubber van 15 meter, en een lijn van 75 meter.) Probeer dan maar een thermiekbel te vinden om 10 minuten weg te blijven. De afwijkende regel is hier wel dat er niet in een groep gestart wordt, de werktijd is dan b.v. 12 minuten, en de opdracht is om 10 minuten te vliegen na het loskomen van de lijn, hierdoor wordt het risico van botsingen tijdens de start beduidend lager.

Op deze website gaan we de komende maanden publiceren waar we clinics willen organiseren, voorlopig denken we aan het midden van het land (omgeving Arnhem) en het oosten van ons land. Zijn er nu clubs die een clinic op hun veld willen organiseren, laat het me dan weten, in overleg moet dat mogelijk zijn.

Vind je bovenstaande een goed initiatief, en denk je erover om deel te nemen aan een clinic, laat het me dan weten via een mailtje aan info@f3j.nl.

Iedereen een heel goed vliegseizoen toegewenst.
Wout Heijne.